Upały uwypuklają kolejny problemy techniki sanitarnej, jaki stanowi zbyt wysoka temperatura zimnej wody w instalacji wodociągowej. Z różnych względów zimna woda wodociągowa, doprowadzana do punktu odbioru okazuje się… zbyt ciepła. Latem może to być uciążliwe dla użytkowników, ale może także powodować problemy natury higienicznej.
Zbyt wysoka temperatura zimnej wody wodociągowej może sprzyjać rozwojowi bakterii Legionella pneumophila. Bakteria ta rozwija się w zastoiskach wody o temperaturze 20-60oC (optimum 35-50oC). Dlatego może się okazać problemem dotyczącym instalacji nie tylko c.w.u.
Zakłada się czy nawet powszechnie przyjmuje, że temperatura zimnej wody wodociągowej wynosi 10oC. Taką wartość bowiem przyjmuje się do obliczeń zużycia energii na przygotowanie c.w.u. zgodnie z rozporządzeniem dotyczącym wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku [1]. Jednak Nie istnieje żaden zapis, który regulowałby temperaturę zimnej wody. Tym bardziej brakuje przepisów, które wskazywałyby, jak zabezpieczyć rury pod kątem zapewnienia odpowiedniej temperatury.
W przepisach nie ma np. nakazu izolowania przewodów wody zimnej. Brak ten może spowodować problem z nagrzewaniem wody zimnej od wody ciepłej. Przewody ciepłej i zimnej wody w budynkach biegną zwykle w jednym szachcie, tuż obok siebie. Nocą jest to szczególny problem. Następuje stagnacja wody, co sprzyja podnoszeniu jej temperatury, ale także stwarza bakteriom Legionella pneumophila dobre warunki do rozwoju. Dodatkowe zyski ciepła pochodzą z kumulacji w materiałach budowlanych zastosowanych w konstrukcji budynku. Należy doliczyć do tego fakt, że woda wodociągowa nie ma stałej temperatury na wyjściu z zakładu uzdatniania. Przykładowy zakres zmian temperatury w samej sieci wynosi: 3-18oC (wodociąg białostocki), 2-20oC (wodociąg krakowski), 0-26oC (wodociąg warszawski) [2, 3]. Zmiany te jednoznacznie wiążą się z temperaturą powietrza zewnętrznego [3].
Warto zajrzeć
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 lutego 2015 r. w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetycznej (DzU 2015, poz. 376).
- Chmielewska A., Szulgowska-Zgrzywa M., Bartnicki G., Danielewicz J.: Zapotrzebowanie na energię cieplną do przygotowania c.w.u. w budynku mieszkalnym. Rynek Instalacyjny 11/2016.
- Kwietniewski M., Miszta-Kruk K., Piotrowska A.: Wpływ temperatury wody w sieci wodociągowej na jej awaryjność w świetle eksploatacyjnych badań niezawodności, Czasopismo Techniczne „Środowisko” nr 1/2011, Wyd. Politechniki Krakowskiej, s. 113–127, .
