Ozon w powietrzu. Dopuszczalne stężenia [2022]

Ozon w powietrzu

Zgodnie z prawem unijne i wytycznymi WHO ozon w powietrzu zewnętrznym nie powinien przekraczać określonych poziomów. W Polsce regulacji poddawane jest także stężenie ozonu w miejscu pracy, zgodnie z rozporządzeniem BHP. Co do powietrza w pomieszczeniach, zaleca się przeniesienie zaleceń dla powietrza zewnętrznego.

Ozon w pomieszczeniach może pochodzić z ozonowania powietrza dla dezynfekcji lub stanowić produkt uboczny jonizacji powietrza wewnętrznego. Oba te procesy mogą powodować powstawanie ozonu z tlenu z powietrza. Dlatego przy ozonowaniu należy przestrzegać odpowiednich środków ostrożności, a co do jonizacji – wybierać rozwiązania, które nie powodują powstawania ozonu w ilościach przekraczających stężenia dopuszczalne

Dyrektywa 2008/50/WE w sprawie jakości powietrza [1]

Zawartość ozonu w powietrzu zewnętrznym powinna spełniać następujące warunki:

  • wartość docelowa: 120 μg/m3 (maksymalne dobowe stężenie 8-godzinne*, którego nie można przekroczyć przez więcej niż 25 dni w roku kalendarzowym);
  • wartość długoterminowa: 120 μg/m3 (maksymalne dobowe stężenie 8-godzinne w roku kalendarzowym);
  • poziom informowania (średnia godzinowa): 180 μg/m3
  • poziom alarmowy (średnia godzinowa): 240 μg/m3

Wytyczne WHO dotyczące jakości powietrza zewnętrznego [2]

Wytyczne WHO – zaostrzone w 2021, po 16 latach obwiązywania poprzednich wytycznych – także odnoszą się do jakości powietrza atmosferycznego.

  • wytyczna: 60 μg/m3 (maksymalne średnie dobowe stężenie 8-godzinne*) i 100 μg/m3 μg/m3 (99. percentyl – tzn. 3–4 dni przekroczenia w roku).
  • cel tymczasowy: 100 μg/m3, a następnie 70 μg/m3(maksymalne średnie dobowe stężenie 8-godzinne*);
  • cel tymczasowy dobowy: 160 μg/m3, a następnie 120 μg/m3 (99. percentyl – tzn. 3–4 dni przekroczenia w roku).
  • wysoki poziom: 240 μg/m3 (maksymalne średnie dobowe stężenie 8-godzinne);

* dobowe maksymalne średnie stężenie 8-godzinne określa się na postawie 8-godzinnych średnich kroczących, obliczanych co godzinę ze stężeń jednogodzinnych.

Ozon a przepisy polskie [3]

Maksymalna zawartość czynników szkodliwych w miejscu pracy dla ozonu to NDS – wartość średnia ważona stężenia, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8-godzinnego dobowego i przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy (zgodnie z Kodeksem pracy) przez okres jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń. Dla ozonu wartość ta wynosi 150 μg/m3.

Akty prawne i wytyczne WHO

  1. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz.U. L 152 z 11.6.2008, s. 1).
  2. WHO global air quality guidelines: Particulate matter (PM2.5 and PM10), ozone, nitrogen dioxide, sulfur dioxide and carbon monoxide. Executive summary. World Health Organization, 2021.
  3. Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 czerwca 2018 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. 2018 poz. 1286)

Zdjęcie główne: Free-Photos / Pixabay

Warto przeczytać także:

Leave a Comment