Sposoby na wyciszenie kanalizacji w budynku wielorodzinnym

sposoby na wyciszenie kanalizacji w budynku wielorodzinnym

Piony kanalizacyjne, szczególnie w nocy, potrafią być źródłem uciążliwego hałasu. Czy można wyciszyć istniejący pion kanalizacyjny? Czy kanalizacja w bloku może być cicha? Jak uniknąć pogorszenia jej parametrów przy wymianie pionów żeliwnym na nowe piony z tworzyw? Poznaj sposoby na wyciszenie kanalizacji!

Powstawaniu hałasu od instalacji kanalizacyjnej sprzyjają zmiany kierunku i kształtki (kolana, trójniki) oraz odsadzki. Im dłuższe piony, np. w budynkach wysokich i wysokościowych, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia przepływu wyższego niż 2 l/s. Tak wysoki przepływ wpływa na pogorszenie parametrów akustycznych. Piony kanalizacji bytowej mogą przenosić hałas materiałowy (przepływ ścieków powoduje drgania rozprzestrzeniające się w materiale i przenoszone na konstrukcję budynku) oraz powietrzny – wibracje powietrza spowodowane drganiem ścian rur.

Źródłami hałasu w instalacji kanalizacyjnej są m.in. odgłosy: spustu, zrzutu wody w pionach oraz dźwięki powstające na zmianach kierunku wody płynącej w rurach. Poziom hałasu jest uzależniony zarówno od rodzaju zastosowanych materiałów, sposobu montażu kanalizacji, jak i rozwiązań absorbujących drgania powstające w trakcie eksploatacji. Jeśli zależy nam na ograniczeniu tego hałasu, powinniśmy myśleć o tym na etapie projektowania budynku oraz wyboru systemu kanalizacji. Kanalizacja niskoszumowa to system, który opiera się na elementach wykonanych w technologii trójwarstwowej – odpornej podczas eksploatacji i wykazującej wysoki poziom izolacyjności akustycznej, o optymalnej gęstości materiału i grubości ścianek, o zwiększonej masie absorbującej hałas. Istotną częścią systemu są również obejmy z wkładkami elastomerowymi, które ograniczają drgania instalacji

Rafał Głuski, Dyrektor Sprzedaży Systemy Instalacyjne z Wavin Polska.

Wyciszenie kanalizacji a montaż instalacji

Na powstawanie dźwięków wpływa także mocowanie rur sprzyjające przenoszeniu dźwięków. Chodzi na przykład o przyleganie do lekkiej ściany lub brak wytłumienia drgań. Same przewody nie powinny mieć bezpośredniego kontaktu z konstrukcją budynku, aby nie przenosić dźwięków przez ściany. Na przenoszenie dźwięków mogą także wpłynąć pozostałości materiałów budowlanych punktowo stykające się z przewodem. Znaczenie ma też prawidłowe mocowanie kanałów do ścian. Należy zadbać również o oddzielenie przyborów sanitarnych od konstrukcji budynku warstwą materiału elastycznego. W przypadku wanien czy brodzików należy stosować kątowniki mocujące i stopy wspierające w wykonaniu akustycznym.

Systemy niskoszumowe i odpowiednie mocowanie

Dla budynków o szczególnych wymaganiach akustycznych warto zastosować kanalizację tzw. niskoszumową. W systemie niskoszumowym stosuje się rury grubościenne, wykonane z materiału (na przykład polipropylenu wzmocnionego minerałami) o wysokiej gęstości (na przykład 1,9 g/cm³). Dzięki takiej konstrukcji nie pojawiają się drgania materiałowe (drgania od ścieków są wytłumiane i zatrzymywane wewnątrz rury). Wytłumiane i rozpraszane są także drgania powodujące hałas powietrzny.

Znaczenie ma także technika łączenia. Stosuje się połączenia kielichowe z wargowymi uszczelkami elastomerowymi oraz bezkielichowe poprzez mufy nasadowe. Takie połączenia zapobiegają przenoszeniu drgań między elementami instalacji. Izolacyjność akustyczną instalacji poprawia także odpowiednie mocowanie. Producenci systemów niskoszumowych oferują do tego celu specjalne obejmy z wkładkami elastomerowymi.

Izolacje akustyczne dla kanalizacji

Na rynku dostępne są rozwiązania umożliwiające zaizolowanie pionów kanalizacyjnych. Systemem stosowanym zarówno do izolowania rur żeliwnych, jak i tworzywowych jest cienkościenna, elastyczna otulina z pianki polietylenowej (PEF) o strukturze zamkniętokomórkowej. Miękka wyściółka z elastycznych włókien zapewnia pochłanianie energii akustycznej (nawet do 11 dB). Zewnętrzna osłona tkaninowa chroni właściwą warstwę izolacyjną i zabezpiecza ją przed rozerwaniem.

Otulinę polietylenową naciąga się na rurę. Zapewnia to jej ścisłe przyleganie do ścianki zewnętrznej rury i tym samym skuteczne wytłumienie dźwięków. W przypadku nowej instalacji otulinę nakłada się przed montażem. Natomiast przy modernizacji budynku – kiedy naciągnięcie jest niemożliwe – można ją rozcinać wzdłużnie, a po nałożeniu na odcinek rury ponownie skleić samoprzylepną taśmą systemową. Dodatkową zaletą otuliny jest zapobieganie kondensacji pary wodnej.

Zdjęcie główne: Wavin

Warto przeczytać także:

Leave a Comment