Właściwie dobrana oraz zamontowana izolacja instalacji wentylacyjnej przyczynia się nie tylko do wydajnej pracy instalacji, ale też wpływa na bilans energetyczny całego budynku.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie wraz z późniejszymi zmianami i załącznikami poświęca dużo miejsca szczelności instalacji HVAC – grzewczych i wentylacyjnych. Paragrafy 133 i 139 określają wymagania dla szczelności instalacji ogrzewczej, zaś par. 153 mówi o instalacji wentylacji. Wspomniane rozporządzenie omawia również wymogi wobec szczelności instalacji z odwołaniem do odpowiednich norm
Lech Skomorowski, Regionalny Kierownik Sprzedaży w firmie Thermaflex.
Nieprawidłowości pracy instalacji wentylacyjnej, często odczuwalne przez użytkowników jako dyskomfort, często wiążą się ze źle wykonanymi połączeniami, które nie zostały odpowiednio uszczelnione i zaizolowane. Skutkuje to wspomnianą złą pracą instalacji, pojawiają się:
- kondensacja pary wodnej;
- nieprawidłowe ciśnienie w instalacji;
- nadmiarowe powietrze generujące dodatkowe koszty ogrzewania i chłodzenia;
- przenoszenie zapachów oraz mikroorganizmów.
W dłuższym czasie kluczowy dla szczelności instalacji okazuje się sposób wykonania izolacji przeciwwilgociowej i cieplnej. Nieszczelności (nieciągłości) izolacji, jej gorsza jakość lub wadliwe wykonanie powodują dyfuzję pary wodnej i jej kontakt z powierzchnią kanału wentylacyjnego. Wpływa to na powstawanie korozji i uszkodzenie instalacji.
Dlatego izolacja instalacji wentylacyjnej wymaga rozwiązań najwyższej jakości, które zapewniają nie tylko ochronę przed przenikaniem ciepła, ale też barierę antydyfuzyjną. System raki powinien być wyposażony w odpowiednie, gotowe kształtki izolacyjne, które ułatwiają skuteczne zabezpieczenie połączeń. Liczy się także ich trwałość, niepalność i odporność na uszkodzenia mechaniczne. Elastyczność materiału izolacyjnego (i gotowych rozwiązań) ułatwia i usprawnia montaż, przyspieszając pracę, ale też minimalizując ryzyko błędów. Takie własności zapewniają m.in. pianki polimerowe (polietylen, poliolefiny) o zamkniętej strukturze komórkowej.
Źródło: Thermaflex