Wciąż można spotkać się z określeniem, że sprawność kotła kondensacyjnego przekracza 100%, co wynika z odzysku ciepła ze spalin. Jak należy rozumieć sprawność i czy rzeczywiście może być wyższa nić 100%?
Sprawność kotła to stosunek mocy przekazanej odbiorcy do wartości ciepła spalania. Sprawność kotła kondensacyjnego można określić na dwa sposoby. Pierwszy sposób uwzględnia tylko wartość opałową paliwa Hi (z ang. inferior calorific value – gorsza/niższa wartość opałowa). Tradycyjny kocioł grzewczy nie wykorzystuje ciepła utajonego pochodzącego ze skraplania wody zawartej w spalinach. Wówczas źródłem mocy jest wyłącznie spalanie paliwa. Jeśli zatem obliczymy moc, którą dostarcza kocioł kondensacyjny w trybie kondensacji (czyli odzysku ciepła ze skraplania pary wodnej), okaże się ona wyższa niż wartość opałowa paliwa. Stąd uzyskamy sprawność wyższą niż 100%.
Jednak w przypadku kotła kondensacyjnego jest to wynik nieadekwatny, ponieważ dzięki technice kondensacyjnej dostępna wartość ciepła spalania jest wyższa. Jeśli jednak do obliczeń przyjmiemy wartość ciepła spalania Hs (z ang. superior calorific value – wyższa/lepsza wartość opałowa) z uwzględnieniem ciepła opałowego, wtedy uwzględniamy całe potencjalnie dostępne ciepło. Wówczas sprawność kotła, choć wysoka, okaże się mniejsza niż 100% . Wynosi ona np. 98%/
Dlatego porównując sprawności kotłów kondensacyjnych, trzeba zwrócić uwagę, do jakiej wartości dotyczącej paliwa się odnoszą. Należy porównywać sprawności dla takiej samej podstawy. Obliczanie sprawności na bazie ciepła spalania (Hs) można zastosować także do urządzeń bez kondensacji – wyniki są niższe, ale wiarygodne (pełniejsze). W wielu materiałach producentów można wciąż spotkać równolegle wartość oparte o Hi i Hs. Dzięki temu można porównać, jak duże znaczenie dla sprawności ma wykorzystanie techniki kondensacji.
