Korozja złączki w instalacji grzewczej lub wodnej

Korozja złączki w instalacji

Korozja złączki może nieoczekiwanie nastąpić nawet w pozornie dobrze wykonanej instalacji. Bywa, że z pytaniem “Dlaczego nowa złączka skorodowała?” trzeba zmierzyć się już po kilku-kilkunastu miesiącach od montażu…

.Jeśli w jednej instalacji połączymy wiele materiałów (np. złączki i kształtki z różnych materiałów), korozja złączki jest gwarantowana. Możemy się jej spodziewać się szczególnie wtedy, kiedy połączymy miedź z ocynkiem. Jeśli zamontujemy złączki żeliwne ocynkowane:

  • wewnątrz instalacji miedzianej albo
  • za instalacją miedzianą, idąc z kierunkiem przepływu wody

wówczas w miejscu połączenia powstanie modelowe ognisko korozji elektrochemicznej. Cynk i miedź tworzą ogniwo, w którym z powodu różnicy potencjałów metali rozpuści się warstwa cynku. Im wyższa temperatura wody, tym korozja bardziej intensywna. Możliwe staje się też odwrócenie potencjałów i korozja miedzi. Dlatego instalacje wodne (grzewcze i wodociągowe) należy wykonywać z jednorodnego materiału, a jeśli to niemożliwe – zastosować odpowiednie połączenia.

Czy można połączyć miedź ze stalą?

Istniejącą instalację z rur stalowych, można połączyć z nową instalację miedzianą tylko za pomocą złączek wykonanych z brązu. Absolutnie wykluczyć należy złączki ze stali ocynkowanej, szczególnie jeśli w instalacji płynie woda o temperaturze >60oC. Dodatkowo miejsce połączenia gwintowanego trzeba uszczelnić tzw. przekładką dielektryczną, np. wykonaną z taśmy teflonowej. Warto także stosować w instalacji odpowiedni inhibitor korozji, który będzie chronił całą instalację, nie tylko miejsce połączenia. Warto tu dodać, że zdecydowanie nie zaleca się stosowania złączek ocynkowanych w grupach pompowych!

Korozja złączki może zajść także w instalacji z rur tworzywowych i warstwowych

Jeśli instalacja składa się z rur polietylenowych (wodna) lub warstwowych (grzewcza), a w wodzie jest wysoka zawartość dwutlenku węgla, nie należy stosować złączek mosiężnych. Inaczej reakcje chemiczne spowodują, że powstający w wodzie kwas węglowy uszkodzi złączki mosiężne. Dobrym wyborem są złączki z tworzyw sztucznych, np. z trwałego tworzywa PPSU (polisulfon) lub PVDF (polifluorek winylidenu).

System złączek do rur warstwowych Geberit Mepla
Złączki z tworzywa sztucznego PVDF (m.in. do rur warstwowych). Fot. Geberit.

Najlepiej zastosować rozwiązania systemowe pochodzące od jednego producenta. Ale! Producent może mieć w ofercie więcej rodzajów złączek dla jednego systemu instalacyjnego. Na przykład, do rur wielowarstwowych mogą to być złączki mosiężne w różnych wykonaniach i złączki z tworzyw sztucznych. Przy ich wyborze trzeba kierować się jakością wody w instalacji.

Projektant zaleca… a korozja złączki i tak jest z nami

Choć autor projektu instalacji wskazuje konkretny rodzaj złączek, w instalacji często lądują inne rozwiązania. Niestety najczęściej chodzi o źle rozumiane oszczędności albo niedbalstwo (“co za różnica, jaka złączka, byle się średnica zgadzała”) wykonawcy… Pamiętajmy, że zgodnie z przepisami (z §113 pkt 6 Rozporządzenia Warunki Techniczne1): wyroby zastosowane w instalacji wodociągowej powinny być tak dobrane, aby ich wzajemne oddziaływanie nie powodowało pogorszenia jakości dostarczanej wody oraz zmian skracających trwałość tej instalacji. Tym kieruje się projektant. Odpowiedzialnością instalatora jest, by “dobrane” równało się “zamontowane”…


Akt prawny

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. poz. 1065 z 2019 r.).

Zdjęcie główne: tdfugere/pixabay.com

Warto przeczytać także:

Leave a Comment